İnsanlarda ayıptan başka hiçbir şey görmeyene, ayıplar olsun. Gayb âleminden gelen temiz ruh, aynı yerden gelen kardeşlerde, nasıl olur da ayıp görür? Ayıp, hiçbir şey bilmeyen kişiye göre ayıptır. Fakat her şeyi hoş gören, olduğu gibi kabul eden, Cenab-ı Hakk'a karşı ayıp değildir.

Yarı şeffaf, işlenerek teşbih, ağızlık, gerdanlık vb. şeyler yapılan, sarı veya kırmızı renkte, kıl ve samanı kendine çeken taşlanmış reçine; samankapan, çöp kapan. Kendi kusurlarını görmek, kendini ayıplamak, o ayıbın merhemi ve ilacıdır. Bir kimse işlediği suçlarla kırık ve dökük bir hâle gelir ve öyle olduğuna tam olarak vicdanen inanırsa, "Bir kavmin azizi zelil olursa ona acıyın!" hadisini yaşamış olur.

Şunun bunun hatasını, ayıbını görüp söyleyenler, ayıbı olanlardan daha çok yol kaybederler, sapıklığa düşerler.
Kendi ayıbını gören can, ne mutlu bir candır. Bir kimse birinin ayıbını görse, onu kendi satın almış olur.
 
Yürü git, Allah'tan kork da kötüleri ayıplamaya kalkışma. Onları az kına; Allah'ın takdiri, tuzağı önünde güçsüz ve kuvvetsiz olduklarını bil.

Allah'ın yarattığı mahlûkların ayıbını gören, gaybları bilen Allah'tan habersizdir.

YAZAR

Pusula Egitim

Pusula Eğitim Makale Ekibi